Mleczko pszczele to podobna do mleka substancja wydzielana przez pszczoły, która zapewnia pożywienie rozwijającym się larwom, a także królowej pszczół. Znane jest również pod nazwą Apilak lub Queen Bee Jelly.
Mleczko pszczele, składające się z białek, cukru i kwasów tłuszczowych, jest suplementem diety i środkiem kosmetycznym.
W tym artykule opisano zastosowania mleczka pszczelego, skutki uboczne i środki ostrożności, o których należy pamiętać, jeśli zdecydujesz się go wypróbować.
Tradycyjne zastosowania mleczka pszczelego
Mleczko pszczele to jasnożółta, perłowa substancja, o której wiadomo, że jest jedynym pożywieniem królowej pszczół. Czy wiesz, że mleczko pszczele było również bardzo cenione przez władców w starożytności? Legenda głosi, że ten produkt z ula był używany w celu zwiększenia długości życia i wigoru seksualnego w czasach starożytnych.
W Azji mleczko pszczele jest od wieków zalecane jako ogólny tonik i lekarstwo na wiele chorób. W Europie Wschodniej jest ono klasyfikowane jako adaptogen. Substancje adaptogenne są stosowane w celu zwiększenia zdolności organizmu do stawienia czoła różnym stresom.
Mleko pszczele – korzyści zdrowotne
Wiadomo, że mleczko pszczele ma działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne i antybiotyczne. Jednak badania mleczka pszczelego na ludziach są rzadkie.
Oto spojrzenie na najnowsze dowody na korzyści płynące z mleczka pszczelego.
Leczenie raka
Mleczko pszczele może być korzystne w leczeniu raka, ale korzyści z leczenia pozostają nieudowodnione. Niektóre badania sugerują, że mleczko pszczele może ograniczać szkody powodowane przez silne leki chemioterapeutyczne. Mleczko pszczele korzystnie wpływa na zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, częsty efekt uboczny chemioterapii i radioterapii. Mleczko pszczele znalazło się wśród korzystnych środków zidentyfikowanych przez naukowców w leczeniu następujących dolegliwości:
- Owrzodzenia jamy ustnej
- Krwawienie
Cukrzyca
Mleczko pszczele może pomóc w regulacji poziomu cukru we krwi, ale potrzebne są dalsze badania.
Na podstawie oceny 18 badań klinicznych naukowcy stwierdzili jedynie minimalne korzyści ze stosowania mleczka pszczelego w celu obniżenia poziomu cukru we krwi. Ustalono, że jakość dowodów potwierdzających stosowanie mleczka pszczelego w cukrzycy była niska lub bardzo niska.
W innym przeglądzie stwierdzono, że mleczko pszczele nie poprawia znacząco poziomu cukru we krwi na czczo ani hemoglobiny A1c, markera kontroli poziomu cukru we krwi w czasie.
Wysoki poziom cholesterolu
Hipercholesterolemia (wysoki poziom cholesterolu) jest poważnym zaburzeniem związanym z miażdżycą (stwardnieniem tętnic), zawałem serca i udarem mózgu.
W niewielkim badaniu 36 kobietom po menopauzie podawano 150 mg mleczka pszczelego dziennie. Zaobserwowano u nich wzrost poziomu cholesterolu HDL („dobrego”) o 7,7%, a także spadek poziomu cholesterolu LDL („złego”) o 4,1% i spadek poziomu cholesterolu całkowitego o 3%.
Podobne wyniki zaobserwowano w innym badaniu z udziałem 40 osób dorosłych z nieznacznie podwyższonym poziomem cholesterolu. Po trzech miesiącach poziom cholesterolu LDL i cholesterolu całkowitego został obniżony u osób, które przyjmowały 3150 mg mleczka pszczelego dziennie. I odwrotnie, nie zaobserwowano zmian w poziomie cholesterolu HDL, trójglicerydów, masy ciała, obwodu talii lub tkanki tłuszczowej w porównaniu z grupą placebo.
Sprawdź: Suplement VitaCardio Plus obniżający poziom cholesterolu
Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) i objawy menopauzy
Niektóre badania sugerują, że mleczko pszczele może pomóc zmniejszyć objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) i menopauzy.
W jednym z badań 110 studentkom z PMS podawano codziennie 1000 mg mleczka pszczelego lub placebo. Po dwóch cyklach menstruacyjnych, kobiety w grupie otrzymującej mleczko pszczele odnotowały ponad 50% redukcję objawów PMS, podczas gdy kobiety w grupie placebo odnotowały mniej niż 5% spadek.
Inne badanie przeprowadzone na 200 kobietach po menopauzie wykazało, że 1000 mg mleczka pszczelego dziennie może zmniejszyć objawy menopauzy.
Potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić wyniki i lepiej określić dokładny mechanizm działania mleczka pszczelego.
Mleko pszczele – dawkowanie
Mleczko pszczele było stosowane w badaniach klinicznych w dawkach od 1000 do 3000 mg dziennie, w zależności od wskazania. Na przykład, 1000 mg dziennie przez osiem tygodni było badane w celu złagodzenia objawów menopauzy. A 3600 mg dziennie przez dwa lata było stosowane u osób poddawanych hemodializie.
W ustaleniu odpowiedniej dawki może pomóc lekarz, farmaceuta lub zarejestrowany dietetyk.
Mleko pszczele – Bezpieczeństwo i skutki uboczne
Unikaj mleczka pszczelego, jeśli jesteś uczulony na nie, jego składniki (części) lub miód. W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji alergicznej (swędzenie, pokrzywka, duszność) należy zwrócić się o pomoc lekarską.
Mleczko pszczele jest ogólnie uważane za bezpieczne i dobrze tolerowane przy odpowiednim stosowaniu. Jednak spożywanie suplementów takich jak mleczko pszczele lub stosowanie go na skórę może powodować potencjalne skutki uboczne.
Wiadomo, że mleczko pszczele wywołuje reakcje alergiczne u niektórych osób, od łagodnych objawów ze strony nosa po zapaść sercowo-naczyniową i śmierć. Białka mleczka pszczelego mogą powodować reakcje alergiczne, zwykle występujące w ciągu kilku minut od zastosowania suplementu. Są one bardziej prawdopodobne u osób z astmą lub chorobami atopowymi, takimi jak egzema.
Podsumowanie
Pszczoły wytwarzają mleczko pszczele jako źródło pożywienia dla larw i królowych pszczół. Stwierdzono, że ma ono działanie przeciwbakteryjne, przeciwnowotworowe i przeciwutleniające, ale istnieją tylko ograniczone dowody potwierdzające jego stosowanie u ludzi.
Może obniżać poziom cholesterolu, zmniejszać skutki uboczne leków stosowanych w chemioterapii lub łagodzić objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego – ale potrzeba więcej badań, aby mieć pewność.
Najbardziej niebezpiecznym skutkiem ubocznym mleczka pszczelego jest anafilaksja, zagrażająca życiu reakcja alergiczna, najczęściej występująca u osób z astmą lub alergią na użądlenia pszczół lub miód.
Źródła:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36771175/